Eerste avond in Suriname
Door: Celine Kersten
Blijf op de hoogte en volg Celine
12 Februari 2011 | Suriname, Paramaribo
Hey allemaal,
Hier een eerste verslagje.
Ik leefde hier nu al zo lang naar toe, naar vandaag. En nu leef ik het gewoon.
In een roes wel.
Alsof ik droom.
Het afscheid viel me zwaar, en was er echt door ontdaan, maarja no way back..
De reis verliep voorspoedig, geen rare fratsen, en mocht door de full body scanner. De zit was wel erg lang, en veel beenruimte was er niet.
In het begin was ik erg misselijk en ziekig, maar na wat pillen voelde ik me wel oke, en heb ik gewoon een beetje meegedaan met de maaltijden. We werden goed verzorgt, kregen kip met rijst, couscous salade en een mango toetje, en later ook een kip roti, en nog wat lekkere dingetjes (foto's volgen nog)
Lekker wat films gekeken, en als mn kont echt heel pijnlijk werd even naar de wc.
Eenmaal aangekomen kwam inderdaad het bekende 'slap in the face' moment, want we gingen van KOUD in Nederland, naar 30 graden. Zweten dus..
We namen op de zanderij airport de taxi en al snel wisten we zeker dat we veerrrrr van Nederland waren. Autostuur aan de rechterkant, links rijden, allemaal donkere mensen, flut hutjes enz.
Uiteindelijk kwamen we bij het appartement! Het ziet er allemaal mooi uit, ruikt wel een beetje naar oma's place, maar daar komt nog verandering in.
Nu typ ik dit allemaal wel heel vrolijk, maar ik moet eerlijk bekennen toen we hier rond 7 uur Surinaamse tijd aan kwamen, voelde ik me best depri, en dat is nog niet echt verandert. Dit voelt niet als thuis, en dit is niet hetzelfde. En nog steeds mis ik het besef een beetje.
Dat huilmomentje komt nog wel.
We werden wel heel vriendelijk ontvangen door de huiseigenaresse. Die was nog heel druk, want de vorige jongen had er een puinhoop van gemaakt.
Mijn internet hier is niet super, dus ik ben misschien niet altijd even goed en snel te bereiken via internet, maar het is er in ieder geval wel.
We hebben onze eerste AHHHH EEN KEVER moment in ieder geval al gehad. En just for the record: jaahaaaa die heb ik mooi opgeruimd.
En ohja, niet onbelangrijk, de douche heeft alleen maar koud water. Niet gewoon lauw, of koud, maar ijzig koud. Not so funny.
Maar dat zie ik morgen wel weer, dan doen we boodschappen, en gaan we het appartement opvrolijken, en meer ons thuis ervan maken.
Ik hoop dat ik me dan ook wat beter voel!
De foto's volgens nog :)
Hier een eerste verslagje.
Ik leefde hier nu al zo lang naar toe, naar vandaag. En nu leef ik het gewoon.
In een roes wel.
Alsof ik droom.
Het afscheid viel me zwaar, en was er echt door ontdaan, maarja no way back..
De reis verliep voorspoedig, geen rare fratsen, en mocht door de full body scanner. De zit was wel erg lang, en veel beenruimte was er niet.
In het begin was ik erg misselijk en ziekig, maar na wat pillen voelde ik me wel oke, en heb ik gewoon een beetje meegedaan met de maaltijden. We werden goed verzorgt, kregen kip met rijst, couscous salade en een mango toetje, en later ook een kip roti, en nog wat lekkere dingetjes (foto's volgen nog)
Lekker wat films gekeken, en als mn kont echt heel pijnlijk werd even naar de wc.
Eenmaal aangekomen kwam inderdaad het bekende 'slap in the face' moment, want we gingen van KOUD in Nederland, naar 30 graden. Zweten dus..
We namen op de zanderij airport de taxi en al snel wisten we zeker dat we veerrrrr van Nederland waren. Autostuur aan de rechterkant, links rijden, allemaal donkere mensen, flut hutjes enz.
Uiteindelijk kwamen we bij het appartement! Het ziet er allemaal mooi uit, ruikt wel een beetje naar oma's place, maar daar komt nog verandering in.
Nu typ ik dit allemaal wel heel vrolijk, maar ik moet eerlijk bekennen toen we hier rond 7 uur Surinaamse tijd aan kwamen, voelde ik me best depri, en dat is nog niet echt verandert. Dit voelt niet als thuis, en dit is niet hetzelfde. En nog steeds mis ik het besef een beetje.
Dat huilmomentje komt nog wel.
We werden wel heel vriendelijk ontvangen door de huiseigenaresse. Die was nog heel druk, want de vorige jongen had er een puinhoop van gemaakt.
Mijn internet hier is niet super, dus ik ben misschien niet altijd even goed en snel te bereiken via internet, maar het is er in ieder geval wel.
We hebben onze eerste AHHHH EEN KEVER moment in ieder geval al gehad. En just for the record: jaahaaaa die heb ik mooi opgeruimd.
En ohja, niet onbelangrijk, de douche heeft alleen maar koud water. Niet gewoon lauw, of koud, maar ijzig koud. Not so funny.
Maar dat zie ik morgen wel weer, dan doen we boodschappen, en gaan we het appartement opvrolijken, en meer ons thuis ervan maken.
Ik hoop dat ik me dan ook wat beter voel!
De foto's volgens nog :)
-
12 Februari 2011 - 04:26
Mieke:
Hoi Celine - leuk om je verhaal te lezen. As gevolg van de tydsverschillen ben ik waarschynlyk de eerste die het te zien krygt terwyl iedereen in Nederland ligt te slapen. Sterkte met de hitte en alles wat vreemd en anders is (van kevers en koude douches tot ryden aan de andere kant van de weg). -
12 Februari 2011 - 10:48
Edda:
Lieve Celine,
voel met je mee hoor!! de eerste week is echt wennen, ondanks de zon en een beetje bekendheid van je reis maatjes.
fijn dat de reis goed verlopen is.
leef met je mee en er brand elke avond een kaarsje bij je foto.
een hele dikke hug van Edda -
12 Februari 2011 - 17:14
Mamsa, Papsa En Lys:
Lieve lieve lieve zus!
Wat een verslag. Ook al ben ik nooit (nog niet) alleen in het buitenland geweest het lijkt me echt eng nu ik je verhaal heb gelezen. HAHAHA ik hoop voor jullie dat het meevalt met de insecten... ik zou echt gek worden! Ik sprak je vanmiddag ff op msn, en ik kon je heel snel even zien op de webcam maar al snel viel je internet uit.. ik heb wel je bed gezien daar! :D Over bed gesproken, ik werd vanochtend echt heerlijk wakker in je bedje, en mama maakte me echt chagrijnig toen ze me wakker maakte (as usual). Ik mis je wel hoor, nadat we hadden geknuffeld op Schiphol, kon ik het nog wel houden maar toen we je uitzwaaide besefte ik wel echt dat ik je 3 maanden niet zou zien. Ik ben ook blij met je brief, had ik je al verteld voordat je wegging maar ik meende het wel. Ik zal je leer-tips ook zeker gaan volgen. Poepje we denken aan je! En geniet ervan want het is zo over. OJA! Je weet nog wel wat je voor me mee moet nemen in je koffer als je terug komt he? En waarmee je op de foto moet om 'm vervolgens aan je zusje te geven! (you know what i mean) hahaha xxxxxxxxxx love you. -
12 Februari 2011 - 17:21
Miem:
Hallo schatje, was blij toen ik jou smsje kreeg, gelukkig alles goed gegaan. ik hoop dat jullie het appartement gauw kunnen omtoveren zodat jij je meer thuis gaat voelen. zal wel even tijd kosten maar het komt goed hoor!
Dikke knuffel van piep en mij. -
12 Februari 2011 - 21:20
Elly:
Dag Celine,
Suriname is begonnen. Nu nog last van de jetlag qua tijd en temperatuur en land, maar straks als jullie huis is ingewijd zal het beter gaan. Natuurlijk af en toe heimwee naar mensen die je lief zijn, maar ook genieten van deze kans.
Hartegroet,elly -
13 Februari 2011 - 13:31
Anna :
Lieve, Lieve,Celine,
Ik leef helemaal met je mee hoor.
Ik weet hoe het is als je voor de eerste keer zo ver en zo lang van huis en je familie bent. Je bent nu in een heel andere wereld en alles is nieuw en vreemd. Geen wonder dat je depri gevoelens de overhand hebben.
Maar geloof me, je gaat je na verloop van tijd beter voelen en genieten van de dingen die Suriname te bieden heeft.
Het is natuurlijk niet zo goed georganiseerd als hier in Nederland maar desondanks is er heel veel ontspanning.
Je bent gelukkig niet alleen, zoek steun bij elkaar als jullie het even niet zien zitten. Je weet , het is niet voor altijd en je retour datum is bekend.
Focus op je stage programma en houd je vooral taai.
Vergeet vooral niet te ontspannen en te genieten (ondanks je krullend haar, is me ook bekend hoor komt door de luchtvochtigheid daar. Een staartje maken is de beste oplossing) en bel a.u.b. Jair en m,n familie op. Jair wil leuke dingen met jullie gaan doen. Hij en z,n moeder hebben al het eea afgesproken om jullie een leuke tijd daar te bezorgen.
Wees dus gerust en ONTSPAN (dus NO SPANG) het komt goed.
Vandaag is zondag, misschien kunnen jullie plannen maken om naar Blauwgrond te gaan. Je weet het nog wel he? eet tentjes in de straat. Heel gezellig en het eten is goed.
Alvast heel veel plezier toegewenst ik blijf je volgen en genieten jullie volop,
ook van het tropisch klimaat.
Houd je taai en tot gauw.
P.S. Niet ver van waar jullie wonen is er een KERSTEN PROJEKT met leuke woningen.
Leuk he, je ziet dus zo vreemd ben je echt niet in Suriname. Je naam was je vooruit gesneld. HAVE FUN!!!!!!!
hartelijke (koude) groetjes uit Soest
Anna en natuurlijk ook van Wim
-
14 Februari 2011 - 14:23
Herma:
Hoi,
Huilmomentje zal inderdaad nog wel komen, maar maakt niks uit. Hoort er allemaal bij. Lekker gaan zitten janken naar behoefte en laat maar komen die tranen. En echt thuis zal het in zo'n korte tijd niet worden, maar wel een ervaring die niemand je ooit kan afnemen!
Veel plezier en ik ben benieuwd naar het volgende verslag.
Herma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
